پاسخ: ارتباط زن و مرد نامحرم از راه ارسال پیامهای نوشتاری ویا گفتاری جایز نیست مگر به همان مقدار که به طور مستقیم جایز است. و شایسته نیست زن طوری رفتار کند که شک و شبهه شوهر را برانگیزد و همچنین است حکم فرزندان نسبت به پدر و مادر بلکه در بعضی از موارد این کار حرام است مانند این که رفتار زن به طوری شبهه انگیز باشد که از نظر عقلا با رعایت حقوق شوهر منافات داشته باشد یا رفتار فرزند موجب اذیت پدر ویا مادر از جهت شفقت ودلسوزی برای فرزند باشد. 
و اگر رفع مشکل متوقف بر اطلاع شوهر یا پدر ویا مادر از محتوای پیامهای ارسالی ودریافتی باشد در صورتی که محذوری در پی نداشته باشد متعین است. به طور کلی باید توجه داشت که شوهر و پدر در مقابل همسر و فرزند مسئولیت شرعی دارند، خداوند می فرماید (یا ایها الذین آمنوا قوا انفسکم واهلیکم نارا وقودها الناس والحجارة علیها ملائکة غلاظ شداد لا یعصون الله ما امرهم ویفعلون ما یؤمرون) ((ای کسانی که ایمان آورده اید خود وخانواده خود را از آتشی که سوخت آن مردم وسنگها هستند حفظ کنید ، فرشتگانی در شتگفتار وسختگیر بر آن آتش موکلند هر چه خدا بگوید نافرمانی نمی کنند وهمان می کنند که به آن مأمور شده اند)) .
بنابر این زن و فرزند باید شوهر و پدر را در انجام این وظیفه کمک کنند و اگر نکنند بر آنها است که به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر طبق ضوابط آن عمل نمایند.